woensdag 18 september 2013

- 48 + 1 stroopwafel


In mijn laatste week van mijn vakantie, kan ik jullie vertellen dat het (echt heel) erg goed met mij gaat!
Zoals jullie kunnen lezen ben ik 48 kilo kwijt (vanavond heb ik 1 stroopwafel gehad dus die komt erbij)! En daarbij gaat het super goed. Tijdens mijn 'tocht' komen er telkens nieuwe 'uitdagingen' op mijn pad. Ook deze weken heb ik deze weer mogen ervaren.

Zoals de meeste van jullie weten ben ik iemand die niet op de voorgrond hoeft te staan. Gewoon een beetje achteraan staan is voor mij prima. Drankje erbij, soms wel het grootste woord (maar dan moet de omgeving wel heel vertrouwd zijn), maar lekker mijzelf zijn is toch wel een Margo-ding! Voorheen kon dat ook gewoon, mensen keken niet langs mij af (letterlijk dan), iedereen wist dat ik er was. Maar dat was prima. Nooit moeite mee gehad. Nu....
kijken mensen (letterlijk) langs mij af, niet dat ik al zo dun ben, maar (nog) niet iedereen verwacht mij in deze 'gedaante'! Als ze mij dan al zien dan zegt iedereen dat ik er super uit zie! Natuurlijk doet dat mij goed, heb er dan ook (HARD) voor gewerkt (en nog steeds). Afgelopen weken heb ik veel mensen gezien die mij lang niet gezien hebben. Dus ik heb wat de hemel ingeprezen. Oh heerlijk, maar voor mij ook soms een beetje ongemakkelijk! Ik vind het super als mensen zeggen dat ik er goed/leuk/lekker ect uitzie, maar ik weet mij zelf niet altijd een houding te geven. Dus kom ik een beetje raar over als jij iets van mij zegt, dan weet je dat het misschien toch een beetje onzekerheid is... Ik doe mijn best om er goed op te reageren. Schei er dan nu ook niet mee uit, om te zeggen dat ik er goed uit zie ;-).

Zoals ik hierboven schrijf ben ik druk met het hard werken aan mijzelf. Op de sportschool is mijn rooster omgegooid en aangepast! Niet omdat ik dat zo leuk vindt, maar omdat ik als doel heb, om vooral niet nogmaals onder het mes te  moeten (lees: corrigerende operaties). Dus volle bak aan het sporten! Niet lekker op de fiets/loopband ed, een beetje op het gemak 'mijn ding' doen. Maar gewoon volle bak aan de gewichten, grond-oefeningen ed (zelfs de spierpijn is nu al lekker ;-)). Nu ik dit al een aantal weken vol weet te houden, gaat het mij redelijk af. Sommige oefeningen houd ik nog niet vol, maar ik zie er zeker een stijgende lijn in. Tevens ook mijn 'zwakke plekken' aan mijn lichaam, hier komt gewoon vorm in! Echt zo fijn! Heel blij mee.....

Nu kom ik er achter dat terug op 'de markt' ben. Voorheen stond ik met een man/jongen/kerel te praten en dan kon ik er eigenlijk vanuit gaan dat er niets achter zat. Nou dat is in de afgelopen maanden veranderd. Feliciteer je netjes iemand (omdat daar de tijd voor was) heb ik in 1x een hand op mijn kont! Ja hallo, ik ben al zoveel van mijn kont kwijt, moet ik hem ook nog met iemand delen...... Denk het niet! Nou ja, ik wil hem wel delen, maar NIET met iemand die hem zomaar toe-eigent! Daar heb ik zelf ook nog wat over te zeggen!

Allemaal positief, maar toch wennen......

dinsdag 16 juli 2013

Nog net geen -40.... zucht

Al 2 weken ben ik aan het wachten tot ik de - 40 aantik, maar helaas het schiet niet op! Mijn lijf staat even stil. Momenteel gebeurt er veel met mijn lijf. Ook dingen die ik  liever niet zou willen, ik heb beloofd om alles te schrijven, dus daar ga ik dan ook voor. 
Ik begin in deze minder leuk! Tijdens het 'voorproces' ben ik er via via achter gekomen dat ik 50% kans had op haaruitval. Ik heb hard gehoopt dat het mij niet zou gebeuren, Maar helaas. Goed 3 maanden geleden is het dan toch begonnen. Eerst dacht ik, het valt wel mee, maar nu is het echt vervelend. Ik  mag niet klagen want er zijn ziektes waarbij je haren geheel uitvallen, en dat heb ik gelukkig niet. Maar het is wel stukken minder geworden (en ik had al zo veel haar :-(). Goed het groeit nog en mijn hoofd is nog bedekt, maar daar blijft het bij. Iedereen (met ervaring) zegt dat het goed komt, dus maar even afwachten. En hoop houden.

Mijn lijf is haar weg aan het zoeken, dat mijn lijf mijn haren eruit gooit is dan ook niet gek. Mijn lijf mist veel, omdat ik minder (lees, meer als genoeg) binnen krijg. Wil mijn lijf alles vasthouden, behalve mijn haar (dat vind mijn lijf niet belangrijk!)!
Tevens is mijn lijf haar positie aan het vinden. Nou ja, ze maar mijn vormen. 
Dat ik nu stil sta met gewicht, blijkt ook niet raar te zijn. Het had al eerder voor kunnen komen, maar het komt bij mij nu pas! Dus ook hierover mag ik niet mopperen! 

Verder gaat het goed. Friet van hierachter, die ik voorheen 2x in de week kon eten, komt nu sporadisch voor. Afgelopen zondag nog gegeten, dan word ik daarna toch weer beroerd. Conclusie: Geen friet van hierachter meer voor Margo. Zo ie zo, na het eten moet ik mij echt even rustig houden. Even op het gemakje blijven zitten en niets doen, is erg goed voor mij. Dan word ik niet beroerd. Teveel eten (voor mij dan) of te snel is allemaal funest. Ik word meteen afgestraft en wordt beroerd. Daar heb ik nu goed mee om leren gaan. Het is ontzettend aftasten geweest, maar ik ben blij dat ik veel ervaringen rijker ben geworden. Lekker gezond heeft nu toch wel mij voorkeur, het is gewoon lekkerder! Wie had vorig jaar verwacht dat ik dat nog eens zou zeggen? ;-)

Het is nu even geleden dat ik geschreven heb. Ik had de -30 al geschreven naar niet op mijn blog gezet, dus dat heb ik net ook even gedaan. Ik ga mijn best doen om vaker iets te schrijven. 

Waar het om draait is dat ik nu 39 kilo lichter ben! Oh dat is zo blij! Om jullie allen mee te laten genieten heb ik hier onder een foto geplaatst over 'mijn verandering' tot nu toe. De linker foto is gemaakt toen ik net 3 dagen met mijn dieet bezig was. Dus er was nog niet heel veel (zeg maar niets af)! 
de andere foto is vorige maand gemaakt! Veel 'kijkplezier'! 


30 kilo verder.... euh lichter...

Jawel, daar ben ik weer! Ik ben er achter (en jullie vast ook al) dat ik niet wekelijk schrijf over mijn 'grote gevecht'. Waarom niet? Euh te druk, zit al zo veel achter de pc, andere bezigheden acht ga zo maar door met smoesjes verzinnen... Maar dat wil niet zeggen dat ik het eens in de paar weken het niet leuk vind om te schrijven over mijn 'grote gevecht'.

Dus nu.... 30 kilo lichter! Het is bijna 4 maanden geleden, in de eerste periode ging het erg snel, nu merk ik dat het afvallen wat trager gaat. Het blijkt normaal te zijn. Mijn gewicht gaat nog steeds naar beneden, maar 1 kilo in de week haal ik niet meer wekelijks. Het gaat gewoon wat trager!

Naar weken (misschien wel maanden) kom ik er achter dat de operatie ook negatieve gevolgen heeft.....
Voorbeeldje, weken geleden ging ik naar lange tijd weer eens met een vriendinnetje op stap. Heerlijk naartoe geleefd, ik wist al helemaal wat ik aan ging trekken. Na mijn schoonheidsritueel kon ik eindelijk mijn jurkje aan, waarvan ik al dagen wist dat ik dat aan zou trekken! Helaas het jurkje paste niet meer.... Grote paniek! En nu??? Het klinkt misschien zielig, maar het is wel iets waarvan ik op dat moment vreselijk kon (lees kan) balen.
Zo ben ik een aantal weken op zoek geweest naar een spijkerbroek. Zoals vele van jullie weten, heb ik graag een spijkerbroek aan. Geweldig hoe deze af (kunnen) kleden! Heerlijk! Maar er was er geen één die een beetje prima zat! Helemaal gefrustreerd raakte ik ervan.
Dat zijn de geestelijk 'kwellingen' waar ze in het ziekenhuis dus over praten, maar wat ze niet kunnen verwoorden. "Daar moet jij zelf achter komen, dat is voor iedereen anders".

Natuurlijk weet ik ook wel dat dit erg positief is en steek ik er ontzettend de draak mee... Maar dit zijn mijn enige negatieve ervaringen. Dus ik kan er niet meer van maken. Ik wilde jullie toch van mijn negatieve ervaring mee laten genieten! Ik hoop van harte dat het hier bij blijft!

vrijdag 8 maart 2013

Veel eerste keren

Als je weer aan het werk en je leven weer op aan het prikken bent, schiet de log er absoluut bij in. Sorry lezers, dat is niet de bedoeling!
Maar het gaat echt goed! Over 4 weken moet ik mijn eerste streefgewicht behaald hebben. Ik zit daar nu nog 1 kilo van af. Ik wil hier veel vertellen, maar mijn gewicht ga ik nog niet vertellen. Ik ben nu 23 kilo kwijt, mijn streefgewicht is dus inderdaad (voor de rekenwonderen onder ons) 24 kilo! Op het verlies van mijn gewicht ben ik echt heel trots!

Ik ben al een aantal weken aan het sporten in het ziekenhuis. Ook dit gaat goed! Het is zelfs gezellig. Een aantal dikke mensen die het zelfde doel hebben... Afvallen! Oke ik zal wel eerlijk blijven, er zijn ook wel echt zeikers bij. Jonge jonge, zucht steun, gemauw en dan moeten ze nog beginnen met sporten! Ja, daar ben ik dus echt allergisch voor!

De controles is het ziekenhuis waren allemaal goed. Alleen de diëtiste vertelde mij dat ik te weinig at. Dus ik ben meer gaan eten. 's Avonds nogmaals een schaaltje met yoghurt en daarnaast nog een beschuit. Poeh dat is wel veel, maar ik moet natuurlijk blijven eten. Anders krijg ik echt te weinig binnen.

Zoals ik al schreef ben ik ook weer aan het werk. Ben nu al 2 weken full time aan het werk. Dit gaat goed, moet wel goed zorgen dat ik aan mijn slaap kom. Ik ben gewoon heel moe! Maar dat blijkt een leuke bijkomstigheid van de narcose. Nog iets leuks wat ik van de narcose heb overgehouden is dingetjes vergeten. Ach noem het maar op en ik laat het liggen of ik vergeet het mee te nemen. Euh nu is dit zo schrijf vraag ik mij af of ik dit wel van de narcose heb ontvangen ;-).

Nog iets leuk! Ik heb vandaag een broek gekocht! 3 maten kleiner! echt super blij!! Tevens een shirtje erbij gekocht, ook 3 maten kleiner! Echt zo lekker om dat aan te schaffen! Mijn 'oude' broeken zijn echt te groot, zo heerlijk allemaal!

Nou zoals jullie kunnen lezen gaat het super goed! Laatst stond er een stuk in de krant over een 20% van de mensen na deze operatie, dat het daar niet goed mee zou gaan. Nou ik kan jullie verzekeren dat ik daar echt NIET bij hoor!

ps ik zal mij best doen om eerder te schrijven de volgende keer.....

vrijdag 8 februari 2013

Eerste controle


Afgelopen woensdag mocht ik voor het eerst terugkomen in het ziekenhuis. Om te beginnen bij de Verpleegkundige.
De eerste vraag zoals verwacht... Hoe gaat het met u?
Gelukkig kon ik daar op antwoorden, dat het goed met mij gaat.
Voor mijn 'lange' vragenlijst, heeft de verpleegkundige mijn 'vervelende' hechting verwijderd.
Gelukkig had ik er geen pijn aan, maar de draaitjes waren zo vervelend omdat ze steeds aan mijn broek of shirt blijven hangen. En dat was erg pijnlijk. Dus die mocht verwijderd worden. Ze moesten namelijk oplosbaar zijn, maar echt oplossen deed hij niet. Dus heb ik de oplossing voor hem gezocht ;-)

Het was een kort gesprek, ik denk ook omdat alles goed was. Eten gaat goed, en ik heb geen pijnen. Dus wat wil je nog meer.

Sinds een paar dagen kan ik ook weer mijn spijkerbroek aan. Dat deed veel pijn omdat die precies op een van de wondjes zat. Gelukkig gaat dat nu stukken beter (komt natuurlijk ook, omdat ik al 18 kilo kwijt ben).

De komenden weken moet ik veel naar het ziekenhuis. Zoveel, dat ik er nu al moe van wordt :-).
Maar het is allemaal voor het goede doel!


zaterdag 26 januari 2013

Het laatste en de eerste keer

In een paar dagen kan er veel gebeuren.
Donderdag heb ik voor het laatst mogen spuiten! Oh dat was een prettig idee.
Ik had spuitvelkjes en soms zelfs blauwe plekken. Dus nu kan ook mijn bovenbeen tot rust komen ;-).
Dag spuit, hopenlijk tot nooit meer....


Hallo eten,
Gisteren heb ik voor het eerst een boterhammetje gegeten! Onder de rooster met wat smeerkaas! Oh dat was lekker. Omdat ik toch zo lekker bezig was heb ik gisteren mijn eerste maaltijd weer gehad. Spinazie met een stukkie vis! Ook weer zo lekker! Heerlijk avond eten! Het ging ook allemaal goed. Het eten moet zo langzaam dat ik een warmhoudt bordje heb. Zodat ik echt op mijn gemak kan eten. Ik heb ook echt zitten genieten. Heerlijk!
Nu is het verder rustig aan opbouwen met eten. Kijken wat mijn maag wel tof vind en wat niet. Ik voorzie zelf weinig problemen. Alleen moet ik echt heel langzaam eten. Das wel echt wennen.....

donderdag 24 januari 2013

13 dagen na de operatie

Weer even een kleine up date, hoe het nu met mij gaat.
Het gaat redelijk. Ik heb wat pijn in mijn linker zij. Ik heb mij laten vertellen dat dit komt omdat ze een spier hebben moeten scheuren om het 'nietmachine' binnen te krijgen (klinkt wel heel raar als ik het zo moet beschrijven).

Maar ik mag nog steeds niet klagen. Afgelopen maandag had ik echt een 'vervelende' dag. Maar ja, ik heb eigenlijk nog geen 'vervelende' dag gehad, sinds ik thuis ben. Dus opnieuw mopper in niet.

Het eten wat ik mag eten, gaat super goed. Ik vind het heerlijk wat ik mag eten, maar ik kijk er ook wel naar uit als ik aan het brood mag beginnen.
Mijn eetpatroon op dit moment:
Ontbijt: een schaaltje yoghurt met wat pudding.
Lunch: een beschuitje met 20+ smeerkaas of leverpastij
Tussendoor: Mijn fruithapje (een smoothie van banaan, aardbei en een mango.
Diner: Kalfspastij (door de blender) met een beschuitje.
In de avond: Weer een schaaltje met yoghurt met pudding.
Officieel mag ik 6 x eten op een dag, maar ik ben niet heel vroeg uit bed. Dus die 'misbruik' ik dan ook niet.

Een schaaltje is ongeveer 150 ml. Dus heel veel is het niet. Meestal krijg ik het goed op. Heerlijk. Nu besef ik pas hoe lekker eten is. En echt spectaculair is het nog niet, dus het wordt alleen maar beter :-).

Vorige week zondag had mama een schnitzel, natuurlijk moet ik die even proeven. Hij bleef binnen maar echt een groot succes was het niet. Jammer, toch iets te snel van het goede. Dus nog maar even afwachten met andere dingen. Zoals ik al schreef, brood. Het weekend mag ik het proberen! Zo'n zin in. Dus hopen dat mijn maag het ook prima vind ;-).

Qua medicijnen wordt het ook langzaam minder. Vandaag ga ik voor de laatste keer spuiten. Dat vind ik ook een fijn idee! Nog 1 x en dan ben ik van het spuiten af. Nu de sexy lingerie nog, maar die staat op mijn lijstje als ik bij de verpleegkundige mag komen. jonge wat een kriem die dingen......